Οι Πλανήτες διαγράφουν τα ίδια Εμβαδά χώρου σε ίδιους χρόνους.
Δηλαδή ας υποθέσουμε ότι σε χρόνο t ο Πλανήτης από την θέση (1) φτάνει στην θέση (2).
Η επιβατική ακτίνα (*) από την θέση (1) έως την θέση (2) έχει καλύψει ένα εμβαδό ίσο με Α (μαύρη γραμμοσκίαση).
Για την κίνηση του Πλανήτη από την θέση (3) στην θέση (4) χρειάζεται χρόνος και πάλι t, και η επιβατική ακτίνα καλύπτει ένα εμβαδό ίσο με Β (πράσινη γραμμοσκίαση).
Μέχρι στιγμής σε αυτή την περίπτωση τα δύο εμβαδά Α & Β είναι ίσα.
Αν δεχτούμε ότι τα εμβαδά Α και Β και Γ (κόκκινη γραμμοσκίαση) είναι ίσα, τότε από τον Νόμο προκύπτει ότι ο Πλανήτης τά τόξα τροχιών 1-2 & 3-4 & 5-6 τα διαγράφει σε ίσους χρόνους (t).
Από το σχήμα προκύπτει μια πολύ βασική αρχή της κίνησης των Πλανητών.
Η αρχή αυτή λέει ότι όταν ο Πλανήτης βρίσκεται στο Περιήλιο (*) (οπότε πρέπει να καλύψει ένα σχετικά μεγάλο τόξο τροχιάς από το 5 στο 6 σε χρόνο t), τότε η ταχύτητα του πρέπει να είναι μεγαλύτερη από την ταχύτητα που αναπτύσσει στο Αφήλιο (*) (που οφείλει να καλύψει ένα μικρότερο τόξο από το 3 στο 4), στον ίδιο χρόνο t.
(*) για τους όρους αυτούς βλέπε σχετική ανάρτηση
(*) επιβατική ακτίνα είναι η εκάστοτε γραμμή που συνδέει τον Ήλιο με τον Πλανήτη
(*) Για τον 1ο Νόμο του Kepler, βλέπε ανάρτηση για Περιήλιο και Αφήλιο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου